Start > Longtransplantatie Archief > De thuiskomst!

De thuiskomst!

28 september 2006 Reageer Ga naar reacties

Nou, zo’n thuiskomst als dit had ik echt nooit verwacht. Ik zat heel de week al een beetje te gissen bij mijn pa en ma, maar nee er zou niks bijzonders zijn ofzo. Koen zou uit school om half 3 komen, meneer Vreeling had een vergadering, en dat was het wel zo. In de auto wist ik nog te ontrafelen dat opa langs zou komen, en ik had ook wel zo mijn vermoedens dat er iets niet helemaal pluis was (ik MOEST voorin gaan zitten enzo!

Op de autosnelweg heb ik persoonlijk het bord “Michiel Welkom thuis!” compleet gemist (sorry ik lees niet alle borden langs de weg 😉 ). Mijn ma zei het, en mijn eerste reacties was iets in de trant van “yeah right”. Maar toen we bij het bordje Raamsdonksveer kwamen, hing er een pijl met ballonnen, en toen voelde ik al dat er iets niet klopte ;).

Maar alle pijltjes leuk gevolgd kwamen we richting Brederolaan. Waar we opgewacht werden door een enorm grote groep mensen, ik weet niet hoeveel het er waren, misschien wel 40 man ofzo!!! 🙂 Echt super vet! Ik had helemaal niks verwacht! Heel de straat was versierd, met een groot spandoek, Welkom Thuis, en er stond keihard Where’d you go van Fort Minor op.

Toen ik kwam aanrijden begon iedereen te klappen en te juichen, ik ging de auto uit en er lag een grote groene loper naar de voordeur, waar 3 flessen champagne klaarstonden. Iedereen heeft toen champagne op terwijl iedereen naar mij aan het kijken was voor mijn gevoel. Na een kwartier of zo zijn we naar binnen gegaan, en hebben we binnen ander drinken en gebak op! Het paste bijna niet in huis had ik het idee, echt super druk :). Er waren ook veel familieleden die van best ver moesten komen, dus ik zat steeds te kijken, hé, zijn jullie er ook? Gezellig! Het is wel jammer dat ik door al die drukte en een grote berg vrienden niet met iedereen heb kunnen praten, want ik had best veel mensen heel lang niet gezien.

Ik kreeg ook weer een enorme berg kaarten erbij en cadeaus, die nu allemaal uitgesteld staan op de kast beneden, zodat ik er elke keer naar kan kijken als ik er langs loop.

De tijd leek te vliegen, waarschijnlijk ook omdat ik zo overrompeld was door alles. Toen het leeg begon te stromen had ik met mijn vrienden nog een film gekeken die ik toevallig net vers van mijn vrienden had gekregen. Daarna nog met z’n 4-en de laatste aflevering van Prison Break (ja dat is belangrijk) en toen was het opeens al weer half! Savonds kwam Herman helemaal uit Delft met de trein om er toch nog bij te zijn. Samen met Koen hebben we er een gezellige avond van gemaakt. Om half 11 ging Herman weer terug en even later ging Koen ook weg.

Daarna was ik moe, van deze geweldige dag, het was ook de eerste dag dat ik helemaal uit bed was, maar alles is goed gegaan! Ik heb redelijk goed geslapen, alleen een beetje last van mijn borstbeen gehad (omdat ik helemaal plat lag tot half 7 s’ochtends). Om half 10 opgestaan, vandaag naar de fysio geweest en redelijk gegeten tussen de middag (zomaar opeens plotseling een heel broodje! Het moet niet gekker worden!)

Er zijn 26 foto’s te bekijken in het fotoalbum in het menu!

  1. Anja van Dun
    29 september 2006 op 12:37 | #1

    Hoi Michiel,

    Wat een mooi verslag van een ontroerende dag. De tranen staan ook in mijn ogen. Ik wens je nog heel veel van deze gezellige dagen toe.

    Groetjes voor jullie allemaal,
    Anja van Dun

  2. Ben
    29 september 2006 op 16:04 | #2

    Hi Michiel,

    Het was inderdaad een mooie middag. Het deed me goed om je te zien, omringd door familie en je vele vrienden. Het heeft mij niet onberoerd gelaten.

    Al het beste toegewenst en tot spoedig weerzien.

    Grt
    Ben

  3. jacqueline
    29 september 2006 op 19:36 | #3

    Hoi Michiel,
    Leuk om te lezen dat je zo genoten hebt van je thuiskomst.
    Ik baal er nu helemaal van dat ik niet vrij was.
    heel veel groetjes en tot gauw,
    Jacqueline

  4. MargaBrunoKids
    29 september 2006 op 21:18 | #4

    Michiel, wat een geweldig verslag. We hebben zeker ook genoten van al die prachtige foto’s, waar je zo stralend op staat. Ik baal er echt van dat ik er niet bij kon zijn, maar ik nam toch maar het zekere voor het onzekere met die (wel beperkte, maar aanwezige) verkoudheidsklachtjes. In alles zie en hoor ik (ook uit het verslag van opa door de telefoon woensdag) dat het een geweldige dag voor jou, Henk, Dorie en Simone is geweest. Jullie hebben het meer dan verdiend!
    heel veel lieve groetjes
    Marga, Bruno en de kids

  1. Nog geen trackbacks.