Start > CF > Bestraling

Bestraling

31 oktober 2011 Reageer Ga naar reacties

Beste lezers,

Het is vandaag precies een week geleden dat we het slechte nieuws kregen. De afgelopen week was lastig, er is veel bezoek geweest en ik heb geprobeerd wat afleiding te zoeken. Ik heb een hoop met mijn vrienden gedaan en ben dit weekend bij mijn ouders geweest. Ik ben verschillende keren uit eten (pannenkoeken en pizza’s), naar de bioscoop en verschillende keren de stad in geweest.

Bestraling

Vorige week dinsdag ben ik samen met mijn ouders en Eva naar de oncoloog geweest om een behandeling te bespreken. Mijn longarts was daar ook bij zodat de communicatie tussen beide fronten goed blijft. Er is mij verteld dat ze zo snel mogelijk willen beginnen met bestraling, hiermee kunnen ze gericht de uitzaaiingen aanpakken. Normaal duurt het ongeveer een maand voordat er na een gesprek als dit begonnen wordt met bestraling, de arts gaat echter proberen om er spoed achter te zetten. Hij hoopt dat ik over twee weken (nu dus nog acht dagen) mag beginnen. Ik hoop hier deze week meer over te horen.

De vorm van kanker die ik heb heet een adenocarcinoom. De kanker heeft zich waarschijnlijk in mijn longen gevormd en is vervolgens uitgezaaid naar de lympfen achter mijn luchtpijp. De PET-scan van een aantal weken terug laat zien dat de kanker zich alleen op die plek bevind, dat is dus ook de plek waar ik bestraald ga worden.

Uiteraard is er ook gesproken over eventuele chemotherapie. Normaal zorgt dit ervoor dat je gevoeliger bent voor bestraling en die dus een kleine kans heeft om beter aan te slaan. Dit kleine voordeel weegt niet op tegen het grote nadeel en gevaar. Zelfs van een kleine hoeveelheid chemo wordt een gezond persoon erg ziek, voor mij is het nog gevaarlijker, volgens de arts zo gevaarlijk dat er een kans bestaat dat ik na de eerste dosis al zal overlijden. Vanwege dit risico is er besloten om alleen te bestralen en daarbij dus niet de hulp van chemotherapie in te schakelen.

Na de bestraling

De bestraling zal ongeveer vier tot zes weken duren, waarbij ik twee tot drie keer per week bestraald ga worden. Als alles volgens schema loopt zou ik net voor de kerst klaar moeten zijn.

Tijdens de bestraling zal ik me moe voelen, ik word dan ook gebracht en opgehaald door een taxi. In eerste instantie zal de moeheid meevallen, naarmate de weken vorderen zal ik er steeds meer last van krijgen. Als de bestraling is afgelopen zal ik na drie tot vier weken last gaan krijgen van een branderig gevoel en zal ik ook last krijgen van mijn slokdarm (omdat hier vlak achter bestraald wordt). Dit heeft als gevolg dat het slikken lastig kan gaan worden en ik eventueel sondevoeding moet gaan krijgen.

Als alles volgens plan verloopt zijn we nu aangekomen rond eind januari en wordt er voor het eerst een PET-scan gemaakt om te kijken hoe het met de uitzaaiing is en of de bestraling heeft geholpen. In die tussentijd ga ik proberen om nog op vakantie te gaan, veel met mijn vrienden, Eva en mijn familie te doen en proberen te genieten van de normale dagelijkse dingen hier in huis.

Categorieën:CF
  1. Veerle Verlooij
    31 oktober 2011 op 12:09 | #1

    Hi Michiel,

    Wat ontzettend kl%te! Heel veel succes en sterkte de komende tijd.

    Groetjes Veerle

  2. Jacqueline en Ben
    31 oktober 2011 op 19:26 | #2

    Hoi Michiel en Eva,
    Het zal niet meevallen om de draad een beetje op te pakken.
    We vinden het heel knap hoe je alles zo duidelijk kunt (en wilt) omschrijven.
    We hopen dat je snel met de behandeling kunt beginnen en dat je er niet te veel last van zult hebben. We wensen jullie heel veel sterkte en weet dat we aan jullie denken!
    Ben en Jacqueline
    (en natuurlijk ook Erik, Stephanie, Inge en Marieke)

  3. anita van Ek
    31 oktober 2011 op 21:01 | #3

    Lieve Michiel,

    Bedankt voor het duidelijke update. Je verwoordt het fantastisch…..Ik ben zo trots op jou, hoe je het zo allemaal aanpak!! Maar ik ken je maar al te goed….en weet wie je bent….Leef je dagen (to the fullest) en dat doe je…..Ik denk veel aan je……liefs,
    Anita

  4. Wilma Klaus
    31 oktober 2011 op 23:08 | #4

    Hoi Michiel,
    Duidelijk een stevige weg te gaan. Hopelijk kun je er snel aan beginnen. Wat goed dat je updates kunt en wilt schrijven! Goed te lezen dat je zo veel steun hebt. Weet dat ook wij hier in Rotterdam veel aan je denken. Sterkte!
    Wilma en Jos

  5. wim
    2 november 2011 op 00:53 | #5

    Hallo Michiel,

    Jaap V heeft mij zondagavond gebeld en mij op de hoogte gebracht van het slechte nieuws dat je vorige week te horen hebt gekregen. Volg nu op de site jouw berichtgeving over de situatie. Ik heb groot respect voor de wijze waarop jij met deze enorme tegenslag omgaat. Groeten aan Eva en aan je ouders. Ik denk aan jullie.
    Wim

  6. Marga, Bruno en de kids
    2 november 2011 op 18:10 | #6

    Hoi Michiel
    een flink traject dat daar voor je uitgezet is…een weg ook die niet mooi geasfalteerd is. Zet ‘m op. We denken aan jou, Eva en de rest van de familie.
    groeten
    Marga

  7. 2 november 2011 op 21:39 | #7

    2 november 2011 op 21:15

    Lieve Michiel
    Ik heb net gelezen hoe dat jij er voor staat,
    je krijgt nog heel wat te verduren zeg.
    En dat jij het zo duidelijk neer kunt zetten.
    Wij wensen je veel sterkte toe.

    Oma en Opa.

  8. marian
    2 november 2011 op 22:29 | #8

    Mcihiel bedankt voor je update. Ik vind het ongelooflijk knap dat jij alles zo goed kan verwoorden. Ik vind het ongelooflijk stoer dat je de kracht kan vinden om leuke dingen te gaan doen met Eva. Jij bent voor mij en mijn familie een bron van inspiratie, wij hebben een grote bewondering voor de manier hoe je altijd met tegenslagen om bent gegaan. En nu, nu alles tegen zit ga je niet bij de pakken neer zitten maar probeer je zo veel mogelijk uit het leven te halen. Michiel je bent TOP. Wij denken aan jullie.

  9. Miriam
    3 november 2011 op 06:01 | #9

    Zoals hierboven ook al geschreven is:
    Knap dat je alles zo goed kan omschrijven!
    Ik ga voor je duimen dat je snel kan beginnen met de bestraling & hoop dat je niet veel klachten gaat ondervinden t.g.v. de behandeling.
    Ik kan het niet vaak genoeg zeggen, heel veel strekte voor jullie.

    Dikke knuffel.

  10. Fam Laureijs
    8 november 2011 op 22:15 | #10

    Hoi Michiel en Eva,

    Met onthutsing en ontroerd hebben we jou verhalen gelezen, heel erg dapper zo als je tracht met de ziekte om te gaan. Wij hebben grote bewondering voor je vechtlust en veerkracht. We hopen dat jullie de komende dagen toch enig zins kunnen genieten in Barcelona.
    Wij wensen je heel veel sterkte toe gedurende en na de behandeling. We hopen je snel
    weer te kunnen ontmoeten.

    Liefs Helma, Erik, Bart Janske en Teun.

  1. Nog geen trackbacks.